Urgent Conversations: Athene – Antwerpen

“Hugo Roelandt was – ook deed hij al sinds lang geen performances meer – nog altijd een performer: het tijdelijke, momentane, het vluchtige, ja het immateriële primeerde in zijn werk. Hij maakte kunst die geen koopwaar was, meer: die het niet eens kon worden. Ik herinner mij hoe wij in de Keizershallen in Aalst arriveerden voor een lokale groepstentoonstelling gewapend met enkel plakband. Met de daar voorradige cafétafels bouwden wij in een dag een monumentale piramide. Die na de tentoonstelling gewoonweg terug afgebroken werd. Dat is iets dat voor de gevestigde kunstwereld van vandaag haast onbegrijpelijk is. Alles moet verkoopbaar zijn, alles moet geld opbrengen. Die mercantiele ingesteldheid was één van de redenen waarom Hugo in de late jaren negentig stopte met werk te maken.”
– Marc Holthof in (H)art magazine nr.150, 23 december 2015.